Digitaal snijden ontmoet architectuur

Basis voor het bachelorproject was deelname aan de "Mextropoli-paviljoenwedstrijd 2019" in Mexico. De internationale architectuurwedstrijd riep op om een paviljoen te ontwerpen en te bouwen dat zich tijdelijk in de stad kon invoegen en dat zou voldoen aan eisen van duurzaamheid.  

Het idee van Lukas Kirtz en Karl Rösler was om oud en nieuw te combineren, traditionele bouwwijze en digitale planning. De gang, die werd overkapt met dakspanen in minimaal van elkaar verschillende hoeken, werd 1:1 gerealiseerd. De studenten werden begeleid door Prof. Dr. Volker Helm die lesgeeft in digitale methoden binnen de architectuur. "Met behulp van een digitale procesketen is het mogelijk een complexe architectuur te realiseren door een geautomatiseerde en vrijwel afvalvrije, kostenefficiënte en materiaalbesparende productiewijze", vertelt Prof. Helm. 

Het basismateriaal voor het paviljoen is honingraatkarton, dat zowel stabiel als licht is. De spanen worden gesneden met behulp van een S3-snijmachine die de faculteit Architectuur in de herfst van 2018 in bedrijf heeft genomen. De daarvoor benodigde gegevens zijn met een 3D-model uitgelezen en rechtstreeks naar de Zünd-snijmachine doorgegeven. Vanaf dat moment produceerde de Zünd-snijmachine automatisch allerlei losse onderdelen, die vaak slechts minimaal in formaat verschilden. "Het fabriceren van ongelijke onderdelen in serieproductie is alleen mogelijk met digitale productie", aldus Prof. Helm. Om de exacte positie van de ongeveer 2000 losse onderdelen in de totale constructie vast te stellen, zijn alle onderdelen voorzien van een identificatienummer. Eenvoudige steekverbindingen maken het mogelijk om het paviljoen in korte tijd op en af te bouwen en alle onderdelen gescheiden her te gebruiken.